De Europese Erfrechtverordening
Op 17 augustus 2012 is het dan eindelijk zo ver! De Europese Erfrechtverordening treedt in werking! We hebben wel de tijd om bekend te worden met de strekking en regels van deze Europese Verordening want alhoewel deze vanaf 17 augustus 2012 in werking treedt zijn de bepalingen van de Europese Verordening pas van toepassing vanaf 17 augustus 2015.
Het wetgevingsproces dat in 2009 is begonnen met het voorstel van de Europese Commissie voor een Europese Erfrechtverordening is daarmee afgerond.
Met de Europese Erfrecht Verordening wordt beoogd om het voor Europese burgers eenvoudiger te maken om hun erfopvolging te regelen bij internationale nalatenschappen en om de afwikkeling van internationale nalatenschappen binnen de Europese Unie soepeler te laten verlopen.
Wat regelt de EU erfrecht verordening?
De Verordening valt uiteen in vier deelonderwerpen. Allereerst regelt de Verordening de internationale rechtsmacht bij geschillen over nalatenschappen (welke rechter is bevoegd). Ten tweede bepaalt de Verordening welk recht op de vererving van de nalatenschap van toepassing is. Ten derde geeft de Verordening regels over de erkenning en tenuitvoerlegging van gerechtelijke beslissingen en authentieke akten op het gebied van het erfrecht. Ten vierde en uiterst praktisch voor erfgenamen en legatarissen bij erfenissen waarbij de nalatenschap in meerdere landen ligt, introduceert de Verordening een Europese verklaring van erfrecht. Met een Europese verklaring van erfrecht kan in alle bij de Verordening aangesloten landen van de Europese Unie het bewijs worden geleverd dat iemand erfgenaam of legataris is en welke rechten daaraan gekoppeld zijn.
De EU erfrechtverordening zal in de toekomst gelden in alle landen van de Europese Unie behalve Denemarken, het Verenigd Koninkrijk en Ierland.
Wat betekent de EU erfrechtverordening voor de Nederlandse praktijk?
Vanaf 17 augustus 2015 gelden in Nederland voor nalatenschappen die na die datum openvallen niet meer de bepalingen uit Rechtsvordering over rechtsmacht en die van de Wet Conflictenrecht Erfopvolging en het Haags Erfrechtverdrag ten aanzien van toepasselijke recht, maar zullen de regels van de Verordening gevolgd dienen te worden.
Ten aanzien van de rechtsmacht betekent dit dat in beginsel de rechtbank van de gewone verblijfplaats van de erflater ten tijde van zijn overlijden bevoegd is. De erfgenamen cq betrokken partijen kunnen echter overeenkomen dat indien de erflater een rechtskeuze heeft gedaan voor de toepassing van het recht van een bepaald land op zijn erfopvolging dat een gerecht van dat land ook bij uitsluiting bevoegd is over alle de erfopvolging betreffende aangelegenheden.
Ten aanzien van het recht dat toegepast dient te worden geldt als hoofdregel dat wordt aangeknoopt bij het recht van de gewone verblijfplaats van de erflater op het moment van overlijden. Bij uitzondering wordt, indien de erflater duidelijk nauwere banden had met een ander land dan het land waar hij zijn gewone verblijfplaats had, dat recht toegepast.
De erflater kan ervoor kiezen dat het recht van de staat waarvan hij op het tijdstip van de rechtskeuze of op het tijdstip van zijn overlijden de nationaliteit bezit van toepassing is. Dit is een inperking van de keuzevrijheid die er in Nederland was. Een rechtskeuze voor het recht van de gewone verblijfplaats van erflater is vanaf het moment van de inwerkingtreding van de Verordening niet meer mogelijk.
Een ander belangrijk punt voor de praktijk is dat bij grensoverschrijdende nalatenschappen de erfgenamen, legatarissen en executeurs van de nalatenschap hun positie en rechten en bevoegdheden kunnen aantonen in andere lidstaten door gebruik te maken van een Europese Verklaring van Erfrecht.
Indien u meer wilt weten over de Europese Erfrecht Verordening of over andere ontwikkelingen op het gebied van het internationaal privaatrecht, verstrekt Internationaal Familierecht Advies u graag meer informatie.